Wat bezielt iemand om uitsluitend koeien te schilderen? Laat ik me door het duiveltje van de dwarsheid in de luren leggen? Wie zegt dat ik het over een tiental jaren nog zal doen? Bij een loze bewering haal je toch je schouders op. Het eerste wat je denkt is dat een schilder vrij is en zich morgen misschien weer bedenkt. De dag zal komen dat de koeien me de keel uithangen en ik me graag door iets anders laat inspireren.Vanaf 1992 schilder ik koeien.

Ik begon ermee na atelierbezoeken van de bekende Nederlandse schilder Toon Verhoef. Er vonden een paar lange, intensieve gesprekken plaats. Na zijn laatste bezoek aan mijn atelier in de Beemster nam ik het besluit om me te beperken tot het schilderen van koeien. In ‘Koeienletters’ wil ik mijn beweegredenen nader uit de doeken doen. Van deze tekst heb ik een spelregelboekje gemaakt, omdat mijn bedoelingen niet veel verder kunnen gaan dan de bedoelingen van de gemiddelde kaartspeler. Die wil winnen! ‘Koeienletters’ is een ongewoon kaartspel. Na ampele overwegingen heb ik enkele filosofische uitgangspunten gevonden voor hoe dit spel gespeeld moet worden. In de praktijk moet blijken of de spelregels werken.

Ik wil de lezer enigszins op weg helpen zodat hij of zij het spel kan gaan spelen. Het woord ‘koeienletters’ zegt het al: het gaat in dit spel om woorden die met koeienletters gedrukt zijn of waarvan de betekenis in koeienletters door het hoofd van de speler spoken. Op de etsen zijn woorden te lezen die ik heb overgenomen uit krantenkoppen. Ik knipte woorden uit een bewaarde stapel kranten, meestal de culturele supplementen van het NRC Handelsblad.Ik vormde er zinnen mee door associaties te maken bij één woord. Dat woord schreef ik op een tekening van een koe. Ik maakte eerst de tekeningen daarna koos ik een woord uit een woordenlijst, dat ik bij de tekening vond passen. Die lijst met woorden legde ik aan toen ik met het oormerken project ‘Why’ op de KunstRai in 1997 was gestart. Het is een lijst met 133 woorden.